Í þróunarsamvinnu starfar Hjálparstarf kirkjunnar með staðbundnum hjálparsamtökum og Hjálparstarfi Lútherska heimssambandsins, LWF DWS, í þágu fólks í einna fátækustu samfélögum heims. Samstarfsaðilar Hjálparstarfsins í þróunarsamvinnu þekkja vandann af eigin raun og menninguna og tungumál á hverjum stað. Þeir eru á staðnum eftir að verkefnum lýkur og geta metið árangur þeirra. Meginmarkmið eru að fólk sem býr við sára fátækt geti séð sér farborða á sjálfbæran hátt. Sérstök áhersla er lögð á að tryggja velferð barna. Verndun umhverfisins og valdefling, og þá kvenna sérstaklega, eru áhersluþættir í verkefnunum sem unnin eru í samvinnu við fólkið sjálft á hverjum stað.

Rammasamningar Hjálparstarfs kirkjunnar og utanríkisráðuneytisins voru undirritaðir árið 2022 en þeir hverfast um stuðning ráðuneytisins við verkefni Hjálparstarfsins á sviði mannúðaraðstoðar og þróunarsamvinnu. Samkvæmt samningunum leggur ráðuneytið til framlag sem nemur stórum hluta af kostnaði við skilgreind verkefni. Í mars síðastliðnum undirrituðu Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, utanríkisráðherra, og Bjarni Gíslason, framkvæmdastjóri Hjálparstarfsins, nýjan rammasamning um samstarf til fjögurra ára, frá 2025 til 2028.

Aðgengi að vatni er forsenda farsældar

Stærsta verkefni Hjálparstarfs kirkjunnar í þróunarsamvinnu er með sárafátækum sjálfsþurftarbændum í Sómalífylki í Eþíópíu en landið er í 180 sæti af 193 á lífskjaralista Sameinuðu þjóðanna (2023) hvar Ísland er í einu af fimm efstu sætunum ár hvert.

Í Eþíópíu sem er ellefu sinnum stærri en Ísland að flatarmáli búa nú yfir 130 milljónir íbúa. Landinu er skipt upp í níu fylki og er Sómalífylki næststærst þeirra eða 279.252 ferkílómetrar. Í fylkinu búa nær sex milljónir íbúa.

Í Sómalífylki ógna þurrkar og og sífellt óstöðugra veðurfar fæðuöryggi fólks. Íbúar fylkisins hafa flestir lifibrauð af kameldýra- og nautgriparækt, sauðfjár- og geitarækt en í sífellt meira mæli af korn- og grænmetisræktun einnig. Þegar lítið sem ekkert rignir á hefðbundnum regntíma verður uppskeran hins vegar rýr og fátæktin sífellt sárari.

Samfélagið hefur mjög takmarkað aðgengi að vatni, rafmagni, mörkuðum og lánsfé enda er fæðuöryggi mjög lítið og á þurrkatímum er fólkið háð mataraðstoð stjórnvalda og hjálparsamtaka. Dýrasjúkdómar eru tíðir og dýralæknisþjónusta af skornum skammti.

Landrof er mikið á ræktarlandi og almennt hafa bændurnir ekki verkþekkingu til að koma í veg fyrir frekari eyðimerkurmyndun. Í neyð sinni heggur fólkið niður tré og runna til að selja sem eldivið og eykur þannig enn á hættuna á landrofi. Fólk í dreifbýli gengur örna sinna á víðavangi og aðstaða til handþvotta er af mjög skornum skammti.

Meginmarkmið verkefnisins eru að bæta aðgengi að drykkjarhæfu vatni, að fólkið geti aukið fæðuöryggi sitt með skilvirkum aðferðum í landbúnaði og umhverfisvernd og að styrkja stöðu kvenna, samfélaginu öllu til farsældar.

Verkefnið hefur verið unnið í samstarfi við Hjálparstarf Lútherska heimssambandsins (LWF DWS) í Eþíópíu með dyggum stuðningi frá einstaklingum og utanríkisráðuneytinu frá árinu 2008 en á sautján árum hefur aðstoðin náð beint og óbeint til fleiri en 155.000 einstaklinga á víðfeðmu landsvæði og breytt lífi þeirra til hins betra.

Brunnar hafa verið grafnir en þar sem það er ekki mögulegt eru grafnar vatnsþrær fyrir regnvatn. Stíflur og veggir í árfarvegum eru reist til að halda regnvatni í farvegi og hefta eyðimerkurmyndun, nýjar og þurrkþolnari korntegundir eru kynntar til sögunnar sem og skilvirkari ræktunaraðferðir og betri verkfæri. Dýraliðar fá þjálfun í að meðhöndla dýrasjúkdóma og bólusetja búfé. Þá lærir fólkið að steypa sparhlóðir sem spara eldivið og minnka reykmengun við eldamennsku.

Konur taka þátt í sparnaðar- og lánahópum og fá fræðslu um hvernig best sé farið af stað með eigin rekstur. Eftir fræðslu og þjálfun hefja margar kvennanna að reka litla búð, stunda sauð- og geitfjárhald hænsnarækt og rækta grænmeti. Konur sem taka þátt í verkefninu hafa talað um að þær hafi fjárráð og ákvörðunarvald en það var nær óþekkt að konur hefðu slíkt frelsi á verkefnasvæðunum áður.

Meginmarkmið með verkefnisfasa sem hófst í janúar 2021 og lauk í desember 2024 voru að auka þolgæði samfélagsins og getu þess til að bregðast við hamförum og hamfarahlýnun, að bæta lífsafkomu og fæðuöryggi sjálfsþurftarbænda á svæðinu, að bæta aðgengi íbúanna að hreinu vatni og hreinlætisaðstöðu og að stuðla að auknu jafnrétti með valdeflingu kvenna og stúlkna.

Aðstoðin náði með beinum hætti til þeirra 2.650 bændafjölskyldna sem bjuggu við sárustu fátæktina í 10 þorpskörnum í Kebribeyah héraði þar sem búa samtals um 21.000 manns. Áhersla var lögð á að ná til atvinnulauss ungs fólks, kvenna og barna. Áhersla var einnig lögð á að ná til fólks með fötlun.

Verkþáttur um valdeflingu kvenna var afar vel heppnaður. Starfsfólk og þátttakendur verkefnisins hafa lýst þeirri upplifun aftur og aftur í samtölum við Hjálparstarfið. Konurnar sem taka þátt í verkefninu gera mikið úr litlu. Þær greiða lánin til baka í lang flestum tilfellum og njóta ávaxtanna sjálfar. Karlarnir eru ánægðir með að konurnar fái þetta tækifæri og virðast ekki skipta sér mikið af því hvernig lánin eru nýtt né fara þeir fram á að fá afraksturinn til sín.

Í verkefnisfasa sem hófst í byrjun árs 2025 og lýkur í árslok 2028 verður unnið með 3.485 bændafjölskyldum, samtals um 23.000 manns, í fjórum sveitarfélögum í Awbarehéraði að því að auka viðnámsþrótt samfélagsins gegn loftslagsbreytingum og bæta lífsviðurværi fólksins. Í heild eru íbúar í 59 sveitarfélögum Awbarehéraðs um 508.000 talsins.

Awbarehérað er 3.862 ferkílómetrar að flatarmáli á miklu þurrkasvæði í Fafansýslu og á landamæri að Sómalíu. Á svæðinu aðhefst meðal annars fólk sem er á vergangi vegna átaka annars staðar í Eþíópíu og fólk sem flúið hefur yfir landamærin frá Sómalíu. Hjálparstarfið sendi fjárframlag til mannúðaraðstoðar á svæðinu vegna þurrka árið 2022.

Áherslur í nýjum verkefnisfasa eru svipaðar og í nýloknum verkefnisfasa í Kebrebeyahhéraði en nýbreytni er að nú verða bændur tryggðir gegn uppskerubresti og er það einn liður af fjórum í samþættri nálgun til þess að auka viðnámsþrótt samfélagsins gegn loftslagsbreytingum. Bændur fá fræðslu um skilvirkar aðferðir í landbúnaði og sjálfbæra nýtingu náttúruauðlinda. Þeir fá þurrkþolin fræ til ræktunar og grænmetisfræ til að auka framleiðni í landbúnaði. Bændur fá þjálfun og tól til landverndar og gerðar verða tvær vatnsþrær (birkur) til að auka aðgengi að vatni.

Konur á svæðinu fá þjálfun og aðstoð við að mynda sparnaðar- og lánahópa en þeir stuðla að aukinni tekjuöflun og þar með aukinn velsæld fjölskyldnanna. Konur og ungt fólk fá sérstaka aðstoð við að koma sér upp hænsnarækt til tekjuöflunar og ungt fólk fær tækifæri til að læra iðn sér til framfærslu og styrk til að koma sér upp aðstöðu til tekjuöflunar.

Almannavarnir verða bættar með því að koma upp viðvörunarkerfi. Staðaryfirvöld og fólk sem tekur þátt í verkefninu fær þjálfun til að takast á við þurrka og flóð. Ungt fólk verður hvatt til að leiða vinnu við að rækta trjágræðlinga til að planta á viðkvæmum svæðum og stuðla þannig að landvernd.

Heildarkostnaður við verkefnið starfsárið 2024-2025 nam rúmlega 54,5 milljónum króna. Á starfsárinu 2023 – 2024 nam kostnaður við verkefnið 51 milljónum króna.

Frá árinu 2001 hefur Hjálparstarf kirkjunnar aðstoðað HIV-smitaða, alnæmissjúka, aðstandendur þeirra og eftirlifendur upp til sveita í Úganda. Frá árinu 2016 hefur aðstoðin verið veitt í sveitarfélögunum Rakai og Lyantonde í samstarfi við grasrótarsamtökin Rural Action Community Based Organisation, RACOBAO, sem sprottin eru upp úr hjálparstarfi Lútherska heimssambandsins, LWF DWS, á svæðinu. Uppbygging staðbundinna hjálparsamtaka eins og RACOBAO er talin ein helsta stoð virkrar þróunarsamvinnu og hlaut Hjálparstarf kirkjunnar lof fyrir samvinnu við samtökin í úttektarskýrslu sænska ráðgjafafyrirtækisins NIRAS fyrir utanríkisráðuneytið árið 2017.

Skjólstæðingar verkefnisins eru jaðarsettir hópar, fyrst og fremst börn sem líða skort vegna HIV og alnæmissjúkdómsins. Börnin hafa sum hver misst foreldra sína af völdum alnæmis og búa ein eða þau búa með lasburða HIV-smituðum foreldrum eða jafnvel með ömmum sínum sem misst hafa börn sín og hafa barnabörnin á framfæri sínu en búa við sárafátækt. Þá eru fatlaðir einstaklingar í auknum mæli meðal skjólstæðinga verkefnisins. Fjölskyldur sem búa við erfiðustu aðstæðurnar njóta sérstaks stuðnings en nágrannar þeirra njóta einnig stuðnings með beinum og óbeinum hætti.

Áhersla er lögð á að bæta lífsskilyrði fólksins sem býr við nístandi skort með því að reisa múrsteinshús sem eru útbúin grunnhúsbúnaði og eldaskála með hlóðum sem spara eldsneyti. Reistir eru kamrar við hlið húsanna, fólkið fær fræðslu um samband hreinlætis og smithættu og hvernig bæta má hreinlætisaðstöðu. Aðgengi fólksins að hreinu vatni er aukið með því að koma upp 6000 lítra vatnssöfnunartönkum við hlið íbúðarhúsanna. Þegar börnin þurfa ekki að fara eftir vatni um langan veg hafa þau tíma til að sækja skólann. Hættan á kynferðislegri misnotkun minnkar einnig þegar stúlkur þurfa ekki að fara fjarri heimilinu eftir vatni í morgunsárið.

Fólkið fær geitur, verkfæri, fræ og útsæði til grænmetisræktunar, allt í þeim tilgangi að auka fæðuval og möguleika fjölskyldnanna til að afla sér tekna. Með fjölbreyttari fæðu verður heilsa fjölskyldnanna betri og með tekjum aukast líkur á að börnin geti sótt skóla og fengið menntun. Með aukinni menntun minnka líkur á að stúlkur verði gefnar barnungar í hjónaband og eignist börn á unglingsaldri. Með stuðningi er vítahringur fátæktar rofinn.

Sjálfboðaliðar gegna veigamiklu hlutverki í verkefninu og njóta þeir mikillar virðingar fyrir störf sín. Tugir sjálfboðaliða eru þjálfaðir til að veita skjólstæðingunum sálfélagslegan stuðning og ráðgjöf um lyfjanotkun til að hefta framgang alnæmis og þeir gegna lykilhlutverki þegar kemur að því að finna þá sem eru jaðarsettir á svæðinu. Sem umbun fyrir störf þeirra fá sjálfboðaliðarnir verkfæri og útsæði svo þeir geti aukið fæðuöryggi sitt.

Í núverandi verkefnisfasa, sem hófst í byrjun árs 2022 og lýkur í lok árs 2025, er lögð áhersla á að auka sálfélagslegan stuðning og möguleika skjólstæðinga á að afla sér tekna til þess að tryggja langtímaárangur af verkefninu fyrir hverja fjölskyldu fyrir sig.

Alþjóðlega ráðgjafarfyrirtækið VIG vann á síðasta starfsári óháða úttekt á verkefninu. Úttektin fór fram á haustmánuðum 2023 og var unnin fyrir og að beiðni utanríkisráðuneytisins en verkefnið er fjármagnað með stuðningi í gegnum rammasamning við utanríkisráðuneytið.

Í umfjöllun ráðuneytisins um úttektina segir að Hjálparstarf kirkjunnar hafi um árabil verið einn af lykil samstarfsaðilum utanríkisráðuneytisins í þróunarsamvinnu. „Hjálparstarf kirkjunnar er eitt fjögurra lykil félagasamtaka með rammasamninga um verkefni til þróunarsamvinnu og eru hluti af samstarfi ráðuneytisins við íslensk félagasamtök,“ segir þar.

Þar segir að niðurstöður úttektarinnar séu afar jákvæðar. Samkvæmt niðurstöðunum hefur staða heimila sem verkefnið náði til batnað innan samfélaga og merki um að efnahagsleg valdefling hafi skilað tilætluðum árangri, en rík áhersla er lögð á kynjajafnrétti við framkvæmd þess. Þannig hafi verkefnið náð þeim markmiðum sem að var stefnt á tímabilinu.

„Það er einstaklega ánægjulegt að sjá í þessari úttekt hvernig stuðningur Íslands hefur skipt sköpum fyrir þennan viðkvæma og jaðarsetta hóp,“ sagði Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir þáverandi utanríkisráðherra. „Sem fyrr eru það konur og börn sem eru í hvað viðkvæmustu stöðunni og því er afar dýrmætt að Hjálparstarf kirkjunnar geti veitt þennan stuðning. Þá kristallast hér enn og aftur reynsla okkar að með skýrri og einbeittri nálgun í þróunarsamvinnu, með nánu samstarfi við félagasamtök og yfirvöld í héraði, getum við náð góðum árangri.”

Heildarkostnaður verkefnisins starfsárið 2024-2025 nam 28,5 milljónum króna. Á starfsárinu 2023 – 2024 nam kostnaður við verkefnið 27,3 milljónum króna.

Valdeflingarverkefni Hjálparstarfs kirkjunnar sem hófst í janúar 2017 er í þágu barna og ungmenna á aldrinum 13 – 24 ára í fátækrahverfum Rubaga, Nakawa og Makindye í Kampala, höfuðborg Úganda. Fyrsta fasa verkefnisins lauk í árslok 2019 en á þremur árum náði það til fleiri en 1.500 barna og ungmenna. Í byrjun árs 2020 hófst næsti fasi verkefnisins en honum lauk í árslok 2023. Á fjórum árum náði verkefnið til rúmlega tvö þúsund barna og ungmenna til viðbótar.

Nýr verkefnisfasi hófst í byrjun árs 2024 og nær til og með ársins 2027. Á þeim tíma er áætlað að 1.500 börn og ungmenni læri iðn sér til framfærslu og að 8.000 ungmenni hafi aukið aðgengi að heilbrigðisþjónustu og séu upplýst um kynheilbrigði og rétt sinn til þjónustu.

Í Úganda búa um 50 milljónir íbúa. Nær helmingur þeirra er yngri en 15 ára. Þrátt fyrir að langflestir búi í sveitum landsins og lifi af landbúnaði flykkist fólk í síauknum mæli til höfuðborgarinnar í leit að betra lífi. Þar bíður flestra hins vegar eymdarlíf í fátækrahverfum en samkvæmt Alþjóðabankanum búa 30% íbúa Kampala við sárafátækt en landið er í sæti 157 af 193 á lífskjaralista Sameinuðu þjóðanna (2023).

Atvinnutækifæri í Kampala eru fá og mörg ungmenni skortir menntun og þjálfun til að eiga möguleika á að sækja um störf eða reyna fyrir sér með eigin rekstur. Börn og unglingar í fátækrahverfunum eru því útsett fyrir misnotkun sökum fátæktar og eymdin leiðir til þess að þau verða auðveldlega fíkniefnum að bráð.

Markmið með verkefni Hjálparstarfsins er að unga fólkið öðlist verkkunnáttu sem eykur atvinnumöguleika þess. Einnig að unglingarnir taki þátt í uppbyggilegum tómstundum og námskeiðum sem styrkja sjálfsmyndina og að þau séu upplýst um kynheilbrigði og rétt sinn til heilbrigðisþjónustu. Með fræðslu og valdeflingu má koma í veg fyrir að barnungar stúlkur verði þungaðar, hefta útbreiðslu HIV/alnæmis og kynsjúkdóma ásamt því að vinna gegn kynbundnu ofbeldi. Í verkefninu er sérstök áhersla lögð á að ná til stúlkna, ungra kvenna og einstaklinga með fötlun.

Verkefnið er unnið í samstarfi við Hjálparstarf Lútherska heimssambandsins, LWF DWS, í Úganda og samtökin UYDEL (Ugandan Youth Development Link) sem hafa áratuga reynslu af því að vinna með ungu fólki í fátækrahverfum Kampala. UYDEL er einnig leiðandi í málsvarastarfi fyrir börn og unglinga á landsvísu og ýta á aðgerðir gegn mansali og barnaþrælkun í álfunni og á heimsvísu.

Í smiðjum UYDEL geta ungmennin valið sér ýmis svið og öðlast nægilega færni til að verða gjaldgeng á vinnumarkaði svo sem við hárgreiðslu, matreiðslu, rafvirkjun, saumaskap og sápugerð. Einnig eru á dagskrá dans, leik- og sönglist og íþróttir. Í smiðjunum er jafningjafræðsla veitt um kynheilbrigði og um rétt ungs fólks til heilbrigðisþjónustu. Samhliða fræðslunni fá unglingarnir smokka. Mikið er lagt upp úr því að styrkja sjálfsmynd unglinganna sem koma úr ömurlegum aðstæðum í fátækrahverfunum.

UYDEL aðstoðar unglingana sem koma í smiðjurnar við að komast á starfsnámssamning hjá fyrirtækjum í Kampala og í framhaldinu að fá þar vinnu. Einn þáttur í náminu hjá UYDEL er verslunarfræði en mörg þeirra sem ekki fá starf hjá fyrirtæki eftir námið opna eigin búðarbás og selja til dæmis flíkur sem þau hafa saumað eða viðgerðarþjónustu.

Mikið og gott samstarf er við heilsugæslustöðvar og verkþátturinn um bætt aðgengi unga fólksins að upplýsingum um kynheilbrigði og að heilsugæslu gengur vel. Félagsráðgjafar UYDEL ræða við foreldra unglinganna sem sækja smiðjurnar um heilbrigð samskipti innan fjölskyldna. Sparnaðar- og lánahópar hafa einnig verið myndaðir og eru unglingarnir að fóta sig í þeim.

Alþjóðlega ráðgjafarfyrirtækið VIG vann á síðasta starfsári óháða lokaúttekt á verkefnisfasa sem lauk í árslok 2023. Úttektin var unnin fyrir og að beiðni utanríkisráðuneytisins en verkefnið er fjármagnað með stuðningi í gegnum rammasamning við ráðuneytið.

Í niðurstöðu úttektar VIG voru settar fram tillögur til umbóta er varða þjálfun og endurgjöf, atvinnu og lífsskilyrði, valdeflingu ungmenna, kynjasamþættingu og varnir gegn misnotkun, auk tillagna er varða stjórnsýslu verkefnisins. Tekið var tillit til helstu ábendinga í úttektarskýrslu VIG í uppfærðu verkefnaskjali og fjárhagsáætlun fyrir allan verkefnisfasann sem tilbúin voru undir lok september 2024.

Í umfjöllun ráðuneytisins um úttekt VIG segir að Hjálparstarf kirkjunnar hafi um árabil verið einn af lykilsamstarfsaðilum utanríkisráðuneytisins í þróunarsamvinnu. Þar segir að niðurstöður úttektarinnar séu jákvæðar.

Davíð Bjarnason, deildarstjóri tvíhliða þróunarsamvinnu, sagði í umfjöllun utanríkisráðuneytisins í apríl 2024: „Það er afar ánægjulegt að sjá þennan góða árangur sem verkefni íslenskra félagasamtaka hafa skilað. Verkefni Hjálparstarfs kirkjunnar falla vel að stefnu Íslands um alþjóðlega þróunarsamvinnu, einkum hvað varðar aðstoð við jaðarsetta hópa og samfélög líkt og UYDEL hefur gert í fátækrahverfum Kampala. Eins og úttektin ber með sér tekur verkefnið á mikilvægum málaflokkum og þá þykja áherslur UYDEL hafa stuðlað að því að þróunarmarkmiðum Úganda hafi verið mætt. Félagasamtökin taka þannig virkan þátt á landsvísu og eru stefnumótandi hvað varðar atvinnusköpun og aukin tækifæri fyrir viðkvæman hóp ungmenna í fátækrahverfum Kampala.“

Heildarkostnaður verkefnisins starfsárið 2024-2025 nam 23,4 milljónum króna. Á starfsárinu 2023 – 2024 nam kostnaður við verkefnið 27 milljónum króna.

Fyrstu skrefin í nýju þróunarsamvinnuverkefni Hjálparstarfs kirkjunnar í Malaví voru tekin í janúar 2023. Markmið verkefnisins eru að aðstoða a.m.k. 4.500 fjölskyldur, samtals um 20.000 manns við að auka viðnámsþrótt samfélagsins gegn öfgum í veðri af völdum loftslagsbreytinga og tryggja lífsviðurværi og fæðuöryggi fólks eins vel og mögulegt er. Þar er ekki síst horft til þess að grípa til varna þar sem veðuröfgar ganga harkalega á ræktarland, bæði vegna flóða og þurrka.

Rammasamningur Hjálparstarfs kirkjunnar og utanríkisráðuneytisins hverfist um stuðning ráðuneytisins við verkefni Hjálparstarfsins á sviði mannúðaraðstoðar og þróunarsamvinnu. Samkvæmt samningnum leggur ráðuneytið til framlag sem nemur stórum hluta af kostnaði við skilgreind verkefni. Verkefnið í Malaví sem er til þriggja ára og spannar árabilið 2023 til 2025 var sett á fót á grundvelli samningsins.

Annar fasi verkefnisins er nú í undirbúningi í samstarfi við Samband evangelískra kirkna í Malaví (Evangelical Association of Malawi, EAM) sem nýtur virðingar í Malaví og víðar fyrir fagleg vinnubrögð í þróunarsamvinnu.

Malaví er landlukt land í Suðaustur-Afríku og liggur á milli Mósambík, Sambíu og Tansaníu. Helsta einkenni Malaví er Malaví-vatn sem nær yfir tæplega fimmtung landsins, en samtals er flatarmál Malaví 120 þúsund ferkílómetrar, litlu stærra en Ísland. Malaví er eitt fátækasta ríki heims en íbúar landsins eru um 20 milljónir. Landið er í sæti 172 af 193 á lífskjaralista Sameinuðu þjóðanna (2023).

Ofsaflóð eru ein helsta rót vanda fólksins á láglendinu í Chikwawa héraði. Miklar rigningar á regntíma ofar í landinu valda flóðunum þar sem fólkið hefur í neyð sinni hoggið niður tré í fjallshlíðum og flóðavatnið á því greiða leið yfir ræktarland og ryður því með sér. Verkefni Hjálparstarfsins snýst um að fólkið í Chikwawa geti hjálpað sér sjálft og því felst starfið ekki síst í fræðslu og námskeiðahaldi.

Mikilvægi þess að endurheimta gróður og tré sem bindur vatn í jarðveginum er stór þáttur fræðslunnar. Eins lýtur fræðslan að því að efla viðbragðsgetu samfélagsins þegar hættulegar aðstæður skapast vegna rigninga. Það má líkja þessu við almannavarnir sem við þekkjum hér heima.

Eins má nefna átak til að fjölga þeim tegundum matjurta sem ræktaðar eru en í Chikwawa rækta nær allir maís og á uppskerutíma skapast offramboð sem veldur því að lítið fæst fyrir uppskeruna. Fjölbreyttari afurðir og skilvirkari ræktunaraðferðir eru líklegar til að skila íbúum svæðisins bættum hag.

Fiskirækt kemur líka við sögu og bændurnir fá aðstoð við að stofna samvinnufélög. Slík félög gera bændunum frekar kleift að selja sínar eigin afurðir á markaði svo að ágóðinn nýtist þeim beint, en milliliðir éti ekki upp arðinn af vinnu þeirra.

Starfssaga Hjálparstarfsins í landinu teygir sig alllangt aftur. Á árunum 2005 til 2014 studdi Hjálparstarfið verkefni Evangelical Lutheran Development Service (ELDS) í Malaví sem snerist um vatnsöflun og betra lífsviðurværi fyrir um 900 fjölskyldur sjálfsþurftarbænda í 37 þorpum, og einmitt í Chikwawa héraði.

Markmiðið með verkefninu var að auka aðgengi að hreinu vatni með því grafa brunna og kenna fólki að nýta vatn til að tryggja betur fæðuöryggi. Eins snéri verkefnið að því að byggja kamra og handþvottaaðstöðu og fræða um nauðsyn hreinlætis. Trjám var plantað og námskeið voru haldin um umhverfisvernd og sjálfbærni. Þá var jarðrækt þróuð með nýjum korntegundum og skepnuhald styrkt með því að bændur fengu geitur og hænur til að bæta lífsafkomu sína. Það er því vel hægt að halda því á lofti að nýja verkefnið sé framhald eldra verkefnis í Malaví, þó áherslur séu að einhverju leyti aðrar.

Heildarkostnaður verkefnisins starfsárið 2024-2025 nam 27,2 milljónum króna. Á starfsárinu 2023 – 2024 nam kostnaður við verkefnið 30 milljónum króna.

Styrkja